Eric Nam Nihayet Kariyerinin, Anksiyete Ataklarının ve Daha Fazlasının Kontrolünü Ele Geçirdi!

By kralkızı - Eylül 07, 2018


Önce yeni albümünden ve içindeki beş tatlı parçadan bahsedelim. Müziğini nasıl kurguladın?

- Sadece kendi rengimi bularak ve onunla kucaklaşmaktan çekinmeyerek. Kore'de bulunduğum ilk 4-5 yıl şirketin ve yönetimin isteğiyle fazla yön aldım. Kendimi hiç rahat hissetmediğim bir şeye uydurmaya çalışırken buldum. Çünkü fazla Amerikalı ve sofistike olduğum, müziğimin çok karışık olduğu ve satmayacağı yönünde eleştiriliyordum. Bu yüzden de benimmiş gibi gelmeyen ama ihtiyaç duyduğum şarkılar yazıyordum. Son 1 2 yılda pek bir şey yapmadım. Çünkü kendime güvenip yüzde yüz emin olmadan yeni bir albüm çıkarmak istemedim. K-Pop ise BTS ile birlikte çok daha modaya uygun ve batılı etkilere sahip bir noktaya geldi ve insanların Kore pazarına kulaklarını açıp çok da kötü değil demesine neden oldu. Bu yüzden hoşuma giden ve daha gerçekçi hissettiren bu yeni türe adım atabildim.



Seni yıllarca şarkıcı olduğunu bilerek televizyonda izledik. Bu durumdan memnun muydun merak ediyorum.

- Hayır, değildim. Zor zamanlardı. Televizyonda olmamın nedeni sadece görünmek içindi ama önceki şirketimin durumu kötüydü ve onlara para kazandırmam gerekiyormuş gibi hissediyordum. Korece benim için kolay değildi, zar zor anlıyordum. Bu yüzden sürekli canlı yayında olup da ne olup bittiğini bilmemek her güren süren anksiyete ataklarıydı. Sonra oturup düşündüm: ''Kendimi buna neden zorluyorum? Tek istediğim müzik yapmak.'' Interview albümüyle birlikte daha çok müzik üretmeye başladım. Bu da aklımı başımda tutmama yardım etti.

Bu noktada Amerika'ya dönmek yerine neden Kore'de kaldın?

- Savaşmaya devam ettim. Çünkü istediğimi yapmak için doğru atışı gerçekleştirememiştim. Başkaları bana yeterince fırsat vermemiş gibi geldi ve onların inatları yüzerinde vazgeçme düşüncesi bile beni çıldırttı. Çok fazla insanın ağlayarak vazgeçtiğini gördüm. Bu kadar çok çocuğun sistem tarafından yutulması cesaretimi kırıyor. Yardım etmek istiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Söyleyebileceğim tek şey ''ben böyle yaptım umarım siz de bir yolunu bulabilirsiniz''.



İdol sistemiyle ilgili bir şeyi değiştirebilsen bu ne olurdu?

- Şirketlerin işleri berbat etmesi yerine sorumluluk almasını derdim. Onlara ne kadar para harcarsa harcasın bu çocuklar da hayatlarını adayıp şirket için çalışıyorlar. Benim de başıma geldi. ''Bu kadar yatırım yapabiliyoruz.'' İyi de sen paranı geri alabiliyorsun. Burada zorluk çeken ve 7 yılını harcayan benim. Çocukların fiziksel olarak iyi olması için neler yapabiliriz diye düşünüyorlar ama ya duygusal ve ruhsal olarak... Ayrıca idol hayatı bittiğinde ve o hayatın ötesine geçtiğinde neler yapabileceğine dair nasıl donatılması gerektiği meselesi de var.

Son yedi yıl içinde bu kadar çok zorlukla karşılaşan biri olarak nasıl değiştiğini düşünüyorsun?

- Sanırım birçok yönden çok daha içe dönük hale geldim. Benim için herkes özünde iyidir demek ve insanlara güvenmek çok daha zor hale geldi. Ayrıca kafamdaki şeyleri netleştirme açısından daha da olgunlaştım diyebilirim. Ne iş yaparsanız yapın nasıl bir sektörde olursanız olun hayat zor. Hepimiz zor zamanlar geçirebiliyoruz. Yapabileceğimiz en iyi şey birbirimize tutunmak ve birlikte hareket etmek.

Bu farkındalığım kulağa hoş gelmeyebilir ama duygularım anlamlı. Kore'de bu bastırılıyor. İnsanlar duygularından ya da akıl sağlığından pek bahsetmiyor. Bu konuda sesim daha fazla çıkmalı. Bunları daha çok konuşun ve konuşmaya açık olun.

kaynak: omonatheydidnt

  • Share:

0 yorum